HAYALİNDEKİ ÇİN…

YARALI VATAN

Urumçi çarşısında kubbelerim vurulur,
Minareler öksüzdür ezanım susar șimdi.
Kaşgar’ın ortasında darağacı kurulur,
Nice gül fidanımı zorba Çin asar şimdi.

Gök bayrağa kan düşer, al bayrağa dönüşür,
Altaylara kar yağar Toros dağları üşür.
Anadolum kalbinde kardeş acısı tașır,
Firavun çizmeleri bağrıma basar şimdi.

Sicim sicim yaş döker anaların gözleri,
Yarına acı taşır gül kavruğu yüzleri,
Hicrana düçar olur gelinleri kızları,
Tükenir umutlarım yıkılır hisar şimdi.

Toplama kamplarında milyonlarca Türk yiğit,
Türlü işkencelerle düşerler bir bir şehit,
Taklamakan Çölünün kum taneleri şahit,
O ağulu yılanlar zehrini kusar şimdi.

Türk’ün mührü kazılı Ural’ın tepesinde,
Türkistan bir mercandır Yavuz’un küpesinde,
Karanfiller kırılır Altay’ın gölgesinde,
Küçücük körpe canlar korkudan pusar şimdi.

Demir çubuklar ile kırılır bilekleri,
Öldürülür annenin karnında bebekleri.
Kesilir saçakları, kurutulur kökleri,
Türk’ün öz vatanında kızıl yel eser șimdi.

Nemrut’ların ateşi cehenneme dönse de,
İçimiz bir yanar dağ gürlese de sönse de.
Yapılan işkenceler, Türk oğluna kinse de,
Sap döner, devran döner bilenir keser şimdi.

Her şafakta basılır yıkık dökük haneler,
Alçakların botuyla tepelenir sineler.
Evinin köşesinde boyun büker nineler.
Kan ağlar kardeşlerim her taraf nisar şimdi.

Acılarla millenir Sayram, Buğda gölleri,
Huzura hasret yaşar köy, kasaba, illeri.
Tutsaktır inaçları yasaklıdır dilleri,
Koca kadim Türkistan kadere küser şimdi.