ÇİN, DOĞU TÜRKİSTAN’DAKİ SOYKIRIM CİNAYETLERİNE ÇOCUKLAR VE GENÇLERDEN BAŞLIYOR !

Soykırımcı ÇKP’lı işgalcılar Doğu Türkistan’daki Müslüman Türk Soykırımına çocuklardan ve gençlerden başlıyor. Çinli işgalcıların insanlık dışı etnik baskı,zulüm ve soykırım cinayetlerinin şiddeti günden güne yaygınlaşarak artıyor. Çin masum Uygur çocuklarını annelerinden ayırıyor. Yurt dışında yaşayan öğrencilerin ise aileleri ile telefon konuşmalarına dahi izin vermiyor. Uygur Çocuk ve gençlerin basın ve sosyal medya’ya yansıyan bu konudaki şikayetleri yürekleri dağlıyor,çocukların feryatları ise göklere yükseliyor ve insan vicdanı dayanmıyor

UYGUR HABER VE ARAŞTIRMALAR MERKEZİ (UYHAM)

Birleşmiş Milletler raporlarına göre 1 milyondan fazla Uygur zorla bu kamplarda tutuluyor. Uygurlara göre ise bu sayı çok daha fazla.

Kamplarda çeşitli cinsiyet, yaş ve meslekten yüz binlerce Uygur tutuluyor. Ana babaları tutuklanan ve kimsesiz ve bakımsız kalan çocukları Çin,Melekler Okulu aını verdikleri Çin tipi dönüştürme ve asimilasyon kamplarına adeta hapsediyor.Ana baba özlemi çeken bu masum yavruların feryatları göklere yükseliyor.Sosyal medya’ya yansıyan bu feryatlar ise insan olan herkesin yüreklerini dağlıyor.

+https://www.facebook.com/iungor1/videos/2543541912414264/

”6 YILDIR ANNE DİYE SESLENMİYORUM”

Türkiye’de yaşayan Abdurrehim Emin Paraç, “Annemin adı Hurnisa Hekim. Ben tam 6 yıldır ona ‘anne’ diye seslenemiyorum. Hatta hayatta olup olmadığını dahi bilmiyorum diyen Paraç, “Anemin ben dahil beş çocuğu var. Doğu Türkistan’da yaşayan annem, bugün Çin’in en korkunç katliamının kurbanlarından biri” dedi.

“Annemin sesini en son 3 yıl önce duydum”

İlminur Yusuf da İstanbul’da bankacılık okuyan bir üniversite öğrencisi.Uzun yıllar hemşire olarak görev yapan annesiyle en son 2017’nin ilk aylarında iletişime geçebildiğini anlatan Yusuf, bir süre sonra annesinin toplama kamplarına alındığını öğrendi.

“Annemin sesini en son 3 sene önce duydum” diyen Yusuf şunları söyledi:“Her günüm onu özlemekle ve bir defa olsa bile sesinizi duymak dileğiyle geçti. Kaç defa ‘anne’ diye bağırarak uyandığım günleri ise, sayamıyorum. Duyduğum özlem nedeniyle ağladığımda ‘ annemin kalbi hissedecek’ diyerek kendimi durdurmaya çalışyorum. Sevindiğimde gülen, üzüldüğümde benden çok üzülen, hayatı boyunca hep mutlu günlerimi gözleyen annemle artık kavuşmak istiyorum.”

”ANNEM YENİ BİR TORUNUNUN OLDUĞUNU DAHİ BİLMİYOR”

Doğu Türkistan’daki ve diasporadaki Uygurların hakkını savunmak için kurulan Uygur Hareketi’ni direktörü Ruşen Abbas da annesiyle 2 yıldır görüşemiyor. Abbas, toplama kampına konulan annesinin Çin devleti tarafından kaçırıldığını onun nerede tutulduğunu bilmediğini belirtiyor. Kız kardeşinin ikinci bebeğini dünyaya getirdiğini ama annesinin yeni bir torunu olduğunu dahi bilmediğini vurgulayan Abbas, “Biz çocuklarımızı annemin olmadığı bir dünyada büyütmeyi hiç hayal etmemiştik” diye konuştu.

Abduhalik Aziz ise Doğu Türkistan’ın Kaşgar şehrinden bir Uygur. 2015’de okumak için yurtdışına gittikten sonra annesiyle WeChat isimli bir program aracılığıyla görüşmeye devam ettiğini ama 2017’de annesinin kendisini söz konusu programdan silmek zorunda kaldığını anlatan Abulbaki, “O günden bu yana annemin sesini duyamıyorum. Geçtiğimiz ay bir radyo annemin 5 yıl hapis cezası aldığını duydum. Her Anneler Günü’nde olduğu gibi bu yıl da annemle konuşamadım.” İfadelerini kullandı.

”UYGUR ÇOCUKLARIN ÇOCUKLUĞU, ANNELERİN ANNELİKLERİ MAHV EDİLİYOR”

Anneler Günü dolayısıyla Uygur Hareketi’nden yapılan açıklamada “Anneler günü Uygurlar için ayrılık ve hüzün demek” ifadeleri yer aldı.

Bildiride Çin Komünist Partisi’nin milyonlarca anneleri çocuklarından kopartarak toplama kamplarına aldığı ve zorla fabrikalarda çalıştırılmak üzere Çin’in iç bölgelerine gönderildiği belirtilerek, “Böylelikle anneler ve çocukların birbirinden haber almadıkları, hatta bazı durumlarda birbirlerini korumak için aralarındaki iletişimi kesmek zorunda kaldığı” ifade edildi.

Açıklamada, Çocukların çocuklukları annelerin ise anneliklerinin Çin tarafından yok edildiği ileri sürüldü.