Son Dakika
Hamit GÖKTÜRK
Amasya’nın Uygur Kasabasında yaşayan Uygur Türkü Kardeşlerimiz bizim özümüzdür ve Türk töresini en güzel şekilde korumuşlardır. 2015 yılında Uygur Kasabasında yaşayan Uygur Kardeşlerimizi ziyaretimiz esnasında buna şahit oldum ve çok etkilendim. Bu gezi ile hatıra ve gözlemlerimi Uyghurnet.org haber sitesinde yazdım.
Bugün sayın Yılmaz Karahan’ın bir paylaşımı üzerine bu hatıra ve gözlemlerimin bir bölümünü tekrar paylaştım.
Köy, yerleşimin batısında bulunan yüksek dağın eteklerinde korunaklı bir yerde kurulmuştur.Her taraf bağ , bahçe ve özellikle Kavak ağaçları ile dolu idi. Bana Doğu Türkistan’ın Tarım Bölgesinin her hangi bir köyünü hatırlatıyordu.
Köy adeta çorak topraklar arasıında bir vaha görünümünde idi.Yeşillikler insan eli ile meydana getirilmişti. Coğrafi yapı ve şartlar farklı ise de, bu durum Doğu Türkistan’daki zeki ve üretken halkımızı hatırlattı.
Köyde yaşayan Kardeşlerimizin misafirleri içten bir ilgi ve sıcak bir şekilde karşılamaları Uygur Türklerinde mevcut misafirperveliğin burada hala canlı ve güzel bir şekilde devam ettirildiğini ve yaşatıldığını gösteriyordu.
Bize gösterilen ilgi olağanüstü idi.Gönüllerini sonuna kadar bizlere açtılar.Duygusal anlar yaşadık. Ben şahsen çok duygulandım.Birbirlerini yıllar önce kaybetmiş Kardeşlerin ve arkabaların yeniden buluşmalarını hatırlattı.
Sempozyum sürecinde sürekli çay-Kahve ve yiyecekler ikram edildi.Bu durum, Uygur Türklerinin misafirlere yemek ikramına verilen önemin aynısı idi.
Hüseyin Er adında bir köy sakini kardeşimiz bizlerin şerefine koyun kurban etti kurban etinden yemekler yaparak bizleri evinde ağırladı.
İkram sahibi Hüseyin Beyin değerli eşi Hanımefendi, bizzat kapıda bizleri karşıladı.Büyük bir incelik ve nezaket göstererek bizlere hoş geldiniz diyerek evine buyur etti. Doğu Türkistan’daaki misafir karşılama adetinin tıpkısının aynısı idi.
Uygur, Özbek, Kazak veKırgiz ve diğer Türk boylarında çok değer verilen misafire koyun,keçi veya en azından Tavuk kesmek adeti halen devam etmektedir.Kazak ve Kırgiz Türkleri ise,At keserler.Kurban kesilmeden önce misafirlerden kurbanın Allah tarafından kabul edilmesi için dua istenir. Uygur Köyünde bizi kurban keserek ağırlayan Hüseyin Er Kardeşimizin babası Amcamız, yemeğe başlamadan önce dua etti. Ritüeller aynı ancak, dua zamanı farklı. Değişen hiç bir şey yok.
700 yıllık zaman aralığı ve 5 bin Km.lık mesafenin güzel adetlerimizi yaşatmamız için bir engel teşkil etmemiş olduğunu memnuniyetle gördük. Küçük farklılıklarla aynen devam ediyor.Bizi biz yapan değerler bunlardır,
BENZER HABERLER