Son Dakika
Bugün Abdurrahim Heyit’in ölüm haberini gördüm.
Çok şükür ki doğrulanmadı!
Ama tutulduğu kampta sonu, bu haberden daha iyi olmayacak. Çünkü oradaki Uygur Türkleri ölmeden ya da delirmeden çıkamıyor oradan.
Yaklaşık bir yıldır burada tutulmasına, Uygur müziği ve kültürü dünyada çok yaygın ve Heyit’in de tanınan bir sanatçı olmasına rağmen tek bir sanatçı kişi ya da kurumdan bu insanlık suçuna karşı herhangi bir çıkış görmedim. Araştırma konusu Uygur müziği, kültürü, tarihi vs. olanlar bile dile getirmiyor artık Heyit’i.
Kanadı kırılmış bir kuşun bile hesabının olduğu şu dünyada sanatçısıyla bilim adamıyla, kadınıyla çocuğuyla bir milyondan fazla Türk’ün ne adı var ne hatırası…
O Dutara hayat veren ellerde zincir, o en güzel nahşaları seslendiren dillerde Çin Komünist Partisi(ÇKP)’nin adi propaganda marşları var şimdi…
Binlerce babasız anasız gençler, dünyanın her yerine savrulmuş, daha küçükleriyse anne sıcaklığına muhtaç, ÇKP yurtlarında mankurt gibi yetiştiriliyor.
Evet Heyit belki ölmedi, ama insanlık çoktan öldü Türkistan’da…
Bir büyüğümün dediği gibi, “it’in bile sahibi varsa, kurdun da Tanrısı var”…
“Dedim niçin korkmazsın
Dedi Tanrım var”
İşte biz O’na güveniyor, Ondan diliyoruz. Bütün zalimler kahrolsun. Mazlumlar ferah bulsun.
Tanrım Türk’ün gafletine
Son ver dedim bir gün dedi
Türkün cihan devletine
Can ver dedim bir gün dedi…
Kaynak : Sayın yazarın sosyal medya hesabı(04 Aralık 2018)
Etiketler: Çevre Sağlık » Çin » Din » Genel » Görüş Yorum » Gündem » insan hakları » Kültür Sanat » Makale AnalizBENZER HABERLER