İŞGALCİ ÇİN’İN DOĞU TÜRKİSTAN’DAKİ ZULÜM VE SOYKIRIM UYGULAMALARININ “ADI ” YOK !

Norveç’te mülteci hayatı  yaşayan Doğu Türkistanlı aydın ve aktivist Samet Abla 12 Mayıs Anneler gününde 2 yıldır hiçbir şekilde haberleşemediği  ve üstelik hayatta olup  olmadığını dahi  bilmediği 81 yaşındaki annesine duyduğu özlemi ve sesini duyamamanın dert ve istırabını dile getirmiş ve işgalci Çin’in ülkesindeki baskı zulüm,ve sosyıkırm uygulamalarına karşı  duyduğu  tepki ve isyanını “Bu Zulmün Adı Yok !” başlığı altında yazıya dökerek sosyal medya’da paylaşarak haykırmıştır ! Dünyanın dört bir yanında Muhaceret hayatı  yaşayan  yürekleri yaralı  ve dertli Doğu Türkistanlıların ortak duygu ve düşüncelerini yansıtan Kısa ancak,  duygu dolu  bu notunu aşağıda bilgilerinize  sunuyoruz.  “Cennetin Annelerin ayakları altında Olduğu” nu bizlere emreden bir yüce dinin mensupları olarak başta Doğu Türkistan’da yıllardır evlatlarına hasret kalan yüreklerinden taşan hasret ve istiraplarını göz yaşları ile ifade eden tüm annelerimizin ellerinden öpüyor,Allah’tan sağlık,esenlik ve huzur  dolu hayırlı ömürler dileriz. ( Uygur Haber ve Araştırma Merkezi  UYHAM) 

Samet ABLA- NORVEÇ

BU ZULMÜN ADI YOK !

Annem bu yıl 81 yaşına bastı tabii ki eğer hayatta  ise!

Ama ben gerçekten Anamın hayatta olup olmadığını bilmiyorum. Çünkü 2 yıldır telefonla de olsa görüşemedim ve sesini de duyamadım.

2 yıl öncesinde hafta’da bir telefon ederdim.Annem benim telefon açacağım günü değil saat ve dakikaları hesaplayarak benim telefon etmemi büyük bir özlem ve hasretle beklerdi.

Onun beklediği gün ve saatte telefon edemediğimde hasret ve üzüntüsünden geceleri uyuyamadığını bana söylerdi.  Daha sonraki telefon görüşmemizde ise,  son telefondan sonra arada geçen zamanın  gün,saat ve dakikasını hesaplayarak bana söylerdi.Ben bu sebeple Annemi daha fazla bekletmemek ve hasret çektirmemek ve bir az da vicdan azabımı azaltmak için  onunla anlaştığımız şekilde   gün ve saatte telefon açmaya gayret ederdim.

Çok iyi biliyiorum ki, telefonla görüşemediğimiz son 2 yıl içinde Sevgili Annem yıl,ay, gün,saat  ve dakikaları saymakla yorulmuştur. Ama ben de bu vicdan azabımı en azından asgariye indirmek için  telefonun bağlanmayacağını bilsem dahi   onlarca kez telefonun tuşlarına basmaya devam ettim.  Acaba olur ya ! Telefon tesadüfen bağlanırsa ? Onun  sesini bir duysam hayatta olduğunu anlayarak  sevinsem diye  umutlanırdım. Ama telefonun her tuşuna bastığımda “Özür dileriz,bu numaraya ulaşılamıyor !” sözünü bir Çinli’nin çirkin ve  bed sesi ile duymak zorunda kalıyordum.

Bazen uzun uzun tefekküre dalıyorum ve Çin’in bu zulmünü anlamaya  ve hatta zoraki de olsa kabul etmeye kendimi zorluyorum. Ama,sonuçta bütün bunları kabul etmemin asla mümkün olmadığı sonucuna varıyorum.Bazen ise, İşgalci Çin’in Milletime yaptığı bu baskı ve zulmüne bir isim bulmaya çaba gösteriyorum.  Fakat, ÇKP Faşzminin Doğu Türkistan asıl sahipleri olan biz Müslüman Türkleri envaiçeşit Çin  işkence yöntemleri baskı ve zulümleri ile toptan yok etmeyi  amaçlayan bu alçaklıklarını, acımasız ve vahşi  cinayetlerini insanlık dışı soykırımlarını   basitçe “ ZULÜM “  olarak tanımlamak ve kabul etmek asla mümkün değildir !

Canim Anneciğim, Anneler gününü en kalbi duygularımla tebrik eder,mübarek ellerinden özlem ve hasretle öperim.

KAYNAK : Sayın Samet Abla’nın kişisel sosyal medya hesabı

Etiketler: Çin » Din » Dünya » Ekonomi » etnik Çatışma » Genel » Gündem » Haber » insan hakları » Orta Asya » Otomotiv » Röportajlar » Siyaset