Geçtiğimiz hafta Çin Hükümeti ile Uygur Türkleri arasında birden fazla şehirde-kasaba da çatışmalar çıktı. Türkiye de dahil hiçbir ülkeden ses, şu ana kadar çıkmadı gibi. Sadece bir ülke hariç o da Müslüman olmayan bir ülke Japonya!. Evet, yanlış yazmıyorum; Japonlar… 2012 yılında da ‘Dünya Uygur Kongresi’ni Tokyo’da yapılması için önayak olmuş, o kurultaya ev sahipliği  de yapmışlardı. Kurultaya katılan bir arkadaşım çok samimi olarak Japonların bu mazlum insanlara destek verdiğini, gözlemlediğini  bana anlatmıştı. Japonların gerçekten Türklere karşı bir sevgisinin olduğunu az çok  hepimiz biliyoruz, en azından sempati duyduklarını. Geçmişteki bir takım tarihi gerçeklere, son yaşadığımız depremlerde yardım için gönüllü gelip gidenlere, ticari vb. ilişkilere bakıp bunlara istinaden bunu söyleyebilirim. Yani Japonlarda bir “Türkiye sevgisi” olduğunu kesinlikle düşünüyorum. Hele bu son yaptıkları bunu teyit eder nitelikte. Ne yaptıklarına gelince;  Bildiğiniz gibi Çin Hükümetinin resmi rakamlarına göre 11, bazı ajanslara göre 27, benim Doğu Türkistanlı arkadaşlardan edindiğim bilgilere göre de, yaklaşık 200-300 kişi… Belki de daha fazla kişi…  Bu durum Japonları bile ayağa kaldırdı. Bunun üzerine Japonlar, başkent Tokyo’da bayrakları yarıya indirdiler ve Çin hükümetine uyarı göndererek; Doğu Türkistanlı Uygur Türklerine uygulanan zulmün son bulmasını istediler. Bununla da kalmadılar, protesto yürüyüşü yaptılar…

Bizde ise, basın es geçti biraz orada olup bitenleri. Haliyle kamuoyumuzda doğru düzgün haberdar olmadı.  Biraz da gündemin yoğun olmasından dolayı ne hükümet kanadından, ne sivil toplum kuruluşlarından ne de diğer siyasi partilerden adamakıllı bir tepki vereni göremedik. Çıkıp, iki kelam da bizler edemedik. Orada, Çin’in zulmüne uğrayan kardeşlerimiz için.  Bu yüzden bazı medya organlarında gördüğüm başlığı haklı olarak atılmış “bir başlık”olarak yorumluyorum. Evet… Maalesef, bu sefer bizler “Japonlar” kadar hassas olamadık. Bu arada bu olup bitenleri görüpte diaspora da ve Türkiye’de yaşayan Uygur kardeşlerimizin bir çoğunun da bu meseleye çok uzak kalarak, her nedense seslerinin yeterince çıkmaması ve “kıpırtısızlık” hallerini de hayretle gözlemekteyim! (istisna bir kaç kişi ve dernek hariç). Bu arada bir sorunun daha cevabını merak etmiyorum değil. Bütün Afrika ülkeleriyle bu kadar çok ilgilenen hükümetimiz, nedense Doğu Türkistan meselesine karşı bir-kaç ziyaret dışında, dişe dokunur birşeyler yapmayı denemiyor. Bu konuda biraz gevşek davranıyor gibi? Yanılıyorsam siz söyleyin? Ülkemizde Afrika ülkeleri kadar Doğu Türkistan’da revaçta mı sizce?…

Gelelim bu konuda çıkmış olan haberler ile ilgili bazı konulara. BBC’de ve yabancı kaynaklı haber sitelerinde manipüle edilmiş, çarpıtılmış veya eksik bilgileri içeren haberleri bizzat bende okudum, ajanslardan, hatta BBC’den. Haberin metninde hakları gaspedilen, öldürülen kişiler özellikle Çin Politikası gereği, medyaya resmi ajanstan “Terörist” olarak lanse edilmişti. Çin hükümeti, dünya medya’sını oraya sokmadığı için bir kısım basın yayın organları da mecburen Çin’in taraflı olarak vermiş olduğu, yalan yanlış resmi söylemlerini alıp kullanmak zorunda kalıyorlar belki de. Bunların yanında, Çin’in internet sistemi “milli” olup bilişim ağını da kendisi kurduğu için,  giren çıkan tüm bilgi akışını da haliyle kontrol ediyor. Yani maillerinizi paylaşımlarınızı ne yazdığınızı vb. bilgileri. Bu durumda da orada yaşanan, olup biten birçok şey kolay kolay kamuoyuna yansıtılamıyor. Artı, bu bilgileri yaymayı suç unsuru görüp epeyce eziyet ettikleri için de insanlar bundan imtina ediyorlar. Başka ülkelerdeki gibi bilgi akışı hızlı olmuyor. Daha önceki yazılarımın birinde de bahsetmiştim, yurt dışında yaşayan Doğu Türkistanlı, gazeteci arkadaşlarımız sayesinde zaman zaman orada olup bitenler hakkında bilgi alabiliyorum, diye. Sağolsunlar, dün itibarıyla bazı bilgiler ulaştı. Sağda solda duyduğumuz şeyler kısmen doğru bazı, bazı eksiklere rağmen. Şimdi, bu olaylar nasıl çıkmış, hangi sebeplerle çıkmış, kaç kişi öldürülmüş, olayın seyri nasıl? Bunları sizlerle paylaşayım… Yukarda saydığım bir takım gerekçelerden dolayı sanıyorum bir süre sonra, başka bilgilere rahatça ulaşılabilecek. Ortam gevşediğinde…Gelelim olaylara….

İlk olay Turfan vilayeti Paçan İlçesi “Lükçün” pazarında bir Uygur çocuğun Çinliler tarafından öldürülmesi ve yetkililerin o suçluyu örtbas etmesi ile başlamış. Resmi kaynaklara göre ölü sayısı 27, ancak yerel kaynaklara göre yani olayların olduğu bölgedeki kaynaklar bu sayının 56 dan fazla olduğunu belirtmişler. İkinci olay güneydeki “Hotan” vilayeti “Hanerik” köyünde, Cuma namazını kılmak isteyen halkın polisler tarafından engellenmeye çalışılması üzerine, çıkışta da gene camii cemaatine polis ve jandarmanın sataşarak, alalacele dağıtmaya zorlaması sonucunda, cemaatin de tekbir getirip karşı çıkması ve merkeze doğru yürümesi üzerine Çin askerlerin kalabalığın üzerine ateş açması ile başlamış ve büyümüş.  Bu esna da ölenlerin sayısının Çin resmi rakamlarının belirttikleri rakamın çok üstünde, 200-300 kişi arasında olduğu belirtiliyor. Aynı gün, “Urumçi” şehri “Eski Beygi” meydanında polisler ile gençler arasında da başka bir iki çatışma daha yaşanmış, orada da ölenler ve yaralananlar olmuş.  Hala da yerel olarak bazı yerlerde bu tür olayların olduğu belirtiliyor… Zaten Çin hükümetinin uygurların sakalına ve Uygur hanımların başörtülerine kadar karıştığını da, daha önceden  biliyoruz…

Bu anlattıklarımızı ilk kez, yeni duyanlar olabilir, ben ne yapabilirim diyenler de. Hala iş işten geçmiş değil. Neden derseniz? Çin’in bu zulmünü protesto etmek isteyenler olursa şayet; Cumartesi günü, Tarabya’da bulunan Çin Konsolosluğunun önünde öğleden sonra birprotesto gösterisi olacak. Buyursun gelsinler, o vakit diyorum. Tabii, adam gibi Çin’i protesto etmek isteyenlere bu çağrımız. Yoksa sapla samanı birbirine karıştırıp ta, başka başka şeyleri orada gündeme getirerek, amaç dışı tavır sergileme düşüncesini aklından geçirenlere değil.

Kaynak  : http://www.birlesikbasin.com/japonlar-ve-dogu-turkistan-sevgisi-247yy.htm?interstitial=true