Éy İnönü, éy Sakarya, éy İstiklâl Érleri
Millî Misâk alınğança toktalmasdan ilgeri!
Bilemiz kim, cennet kébi tuprağıñız yavlarnıñ
Gödeklerni yastağuçı ayakları astıda!
Bilemiz kim, tavuşıñız, haksız çıkkan dâvlarnıñ
İnsâfsızça şavkınlarnıñ, hurûçlarnıñ pestide!
Bilemiz kim, “medeniyet béşigi”nde olturğan
Cellâdlarnıñ bütün tama’ ve hırsları sizlerde;
Bilemiz kim, âzâdlık déb şavkın kılğan, bakırğan
Börilerniñ aç közleri altun tola yérlerde.
Bilemiz kim, ular sizni yaşamakka koymaylar,
Bilemiz kim kanıñıznı tamçı tamçı içerler,
Bilemiz kim, ular sıra yuvaş halknı sévmeyler,
Bilemiz kim, tuprak üçün insanlıkdan kéçeler.
Bilemiz kim, siz yoksullar son çakda,
Şunday yaman düşmânlarnıñ kolıda,
Méngü esir, méngü tutkun bolışnı
İstemesden kolğa yarağ aldıñız.
Bilemiz kim, katar katar kışlaklar,
Sinesige nân toldurgan tupraklar,
Ot içide, şunıñ üçün ölişni
Artık körip cânı otka saldıñız;
Cânı kanga, okka, otka saldıñız,
Fakat bugün tatlı bir öç aldıñız,
Yana bir kor tarihlerde kaldıñız!
Éy İnönü, éy Sakarya, éy İstiklâl Érleri
Yür, mazlumlar tufanınıñ öç alğuçı selleri;
Éy İnönü, éy Sakarya, éy İstiklâl Érleri
Millî Misâk alınğança toktalmasdan ilgeri!