URUMÇİ, KAŞGAR, KAN İÇİCİLER YA DA DOĞU TÜRKİSTAN’DA İNSANLIĞI İMTİHANI

     Prof.Dr.Salih ŞİMŞEK

Ey İnsanlık, ey riyakârca susan insanlık!
Ey İnsanlar, ey Müslümanlar, ey Hıristiyanlar!
Ey Budistler, ey Putperestler!
Ey insaf sahibi Museviler, ey insaf sahibi Çinliler!
Ey komünistler! Ey ateistler!
Ey “dinliler” ya da ey “dinsizler”!
Ey kendini sadece ve sadece “İnsan” kabul edenler!

“İnsan Hakları Savunucuları”ndan vazgeçtik,
Ey siz, “hayvan hakları” sevdalıları!

Neredesiniz?
Suskunluk, Ey suskunluk!

Afganistan, Irak ve Filistin’den sonra
Sıra Doğu Türkistan’a geldi…
Şimdi de Türkistan’ın Doğusu’nda insanlar öldürülüyor,
“Şincan” değil orası Türkistan’ın doğu parçası…
Orası Uluğ Türkistan, Şincan değil… Şincan Emez”
Türkiye topraklarının 3 katı büyüklüğünde…
40 milyondan fazla Müslüman-Türk’ün yaşadığı
Doğu Türkistan, şimdi kardeşlerime bir esir kampı…
Sokaklar kardeşlerimin cesetleriyle dolu…
Kaldırılmalarına izin verilmiyor…
Feryatlar arşa yükseliyor ama sağır dünyada duyan yok…

Güzeller güzeli, Atalar yurdu, medeniyetler merkezi
Urumçi şimdi kan gölü…

Yıllar yılı, sinsice yürütülen, gizli gizli,
Sessizce devam ettirilen Zulüm, gün yüzüne çıktı artık…

Şimdi, Doğu Türkistan’da küçük çocuklar ölüyor,
Kadınlar katlediliyor… Yetişkinler cellâtların elinde…
Masumlar imha ediliyor ve
Kan gölü durmadan büyüyor!

Bu ürkütücü sessizlik, suskunluk vicdanları daha da kanatıyor.
Doğu Türkistan… Ölüm kampı… Atalar Diyarı’nın sembolü
URUMÇİ yanıyor, yakılıyor, yıkılıyor…
Ciğerler kavruluyor…

Sizler ve bizler ise, olup bitenleri, o da edebiliyorsak,
Sadece ve sadece telin ediyoruz da,
Kendimizi ne zaman telin edeceğiz?

Bazı insanların telin edişleri, kınamaları, Âhh ve vahları (!)
Devam ederken Zalimin Kan Kadehleri doluyor!

Katledilen insanları düşününün! Ölen masum çocukları düşünün!
Feryat eden ananeleri düşünün! Onların başına gelenler,
Gün olur, bir gün gelir, Size de, Bize de gelebilir!

Zaliminin yaptığına ne zaman “yeter artık!” denecek?
Uygur Türkleri, masum insanlar Yardım bekliyor!

Ne garip! Ne garip ki, tüm olup bitenler apaçıkken,
Görmüyor, duymuyor, ses vermiyor insanlık!

Böyle mi olmalı insanlık? Ey insanlık, böyle mi olmalı?

Duyuyor muyuz? Kan seslerini, tankların homurtularını,
Zulmün çıkardığı sesleri?

Masumlar üzerine inip kalkan copları,
Görüyor muyuz? Ateş toplarının yangınlarını?

Haberiniz var mı?
Vampirlerin, Canilerin ve gözü dönmüş
Yaratıkların cürümlerinden?

Ey cinayetlere ve katliamlara Duyarsız insanlık!
İçindeki öküze “Ooha!” demek, ne zaman aklına gelecek?
Hislerini ve duygularını kaybetmiş
Ey insanlık!
Görmüyor musun şiirle feryat,
Dua ile yalvaran masum çocukları?
Ey insanlık, bilinmez mi ki
Mazlumun, mağdurun
Ve çocukların dini sorulmaz!

Ey insanlık! Ey insanlık!
Bilinsin ki:
Cehennemi hesaba katmayan Dindarlar yanılmıştır!
Cennette yerini hazır bilenler yanılmıştır!
Ölüm yokmuş gibi yaşayan “Dünya-perestler” yanılmıştır!
“Nasıl olsa zulme uğrayanlar bizden değildir”
Diyenler yanılmıştır! Kendilerini “hizmette” bilip,
Kılını bile kıpırdatmayanlar yanılmıştır!
“Allah dilemeseydi günahkâr mı olurdum?”
Diyen “kaderciler” yanılmıştır!

Ameline güvenen kul, “salih amel”
İşlediğini sanan riyakârlar yanılmıştır!
Yolunun eğriliğinden en ufak bir şüphe etmeyen
“Kendini bilmezler” yanılmıştır!
“Dünyaya nizam verme görevini” kendine verip
Mazlumlara zulmedenler yanılmıştır!

Ya Rabbi!
Sen o masumlara yardım et, hiç bir tepki vermeyen, duyarsız
Hale getirilen, dua etmeye bile yüzümüz olmayan bizleri de affet!
Bu vahşete ve vahşi olaya seyirci kaldığımız için!

Biliyoruz ve bilmeliyiz ki, bir gün ödemek zorunda kalacağız
Sükûtumuzun bedelini, Yapmamız gerekenleri
Yapmadığımızın hesabını!

Ya ilahi!
Sen küllî şeylere Kadirsin…
Sen, İnsanlık düşmanlarını,
Kan içici zalim vampirleri,
Çinli yamyamları,
Her canlıyı canlı canlı yiyen yaratıkları,
Onların sevgisini ve övgüsünü alanı,
Mallarını rahatsızlık duymadan kullananları,
Münafıkları kahreyle! Helak eyle!

İslâm âlemini, İnsanlık âlemini, Yeryüzünü,
Hatta “basit katilleri” bile, bu canavara dönüştürülen
Yaratıkların şerrinden emin eyle!

Yaşasın zalimler için Cehennem!
Var olsun mazlumlar için Cennet!

Ey zulme sessiz kalan “Yaşayan Ölüler”,
Ey insanlık! Sizi kim diriltecek!

Sözün bittiği yerde, artık ne söylenebilir ki?

Zaman artık yapma zamanıdır!
Hülasa-ı Kelam;
Dünya âlem bilmelidir ki:
“SENİ DE VURURLAR BİR GÜN EYY ACI!”

ÂHH, AH…
http://www.islahiyeninsesi.com/makale_goster.asp?yazid=18&id=2429