HAARETZ GAZETESİ : ÇİN HER YIL 25 BİN UYGUR’UN ORGANLARINI ZORLA ALARAK SATIYOR

İsrail’in önde gelen gazetelerinden Haaretz, Çin’in işgalindeki Doğu Türkistan bölgesinde yaşayan Türklere yönelik yıllardır sürdüğünü iddia ettiği kan dondurucu bir uygulamayı, tanık ifadeleri ve uzmanların açıklamalarıyla gündeme taşıdı.Haberde Çin’in Uygur bölgesinde her yıl en az 25 bin kişinin organlarını zorla alarak yabancılara sattığı açıklandı.

UYGUR HABER VE ARAŞTIRMA MERKEZİ (UYHAM)

Çin’de insanların organlarının alınmasını 2016’da Washington’da düzenledikleri eylemle protesto eden Falun Gong göstericileri (AFP)

Haaretz‘e konuşan Çinli bazı uzmanlar ve aktivistler, Sincan’daki toplama kamplarında tutulan Uygur Müslümanlarından her yıl binlerce kişinin öldürüldüğünü ve bu kişilere ait organların zengin Çinli ve yabancı hastalar için alındığını iddia ediyor. Pekin yönetimiyse tüm suçlamaları reddediyor.

Şu an Avrupa’da yaşayan Huiqiong Liu adlı kadın, 1990’larda Çin’in baskı uyguladığı Falun Gong hareketiyle mücadele kapsamında 2001’de Pekin’deki evinde tutuklanıp Çin‘in “yeniden eğitim kampı” adını verdiği bir merkeze gönderilmişti.

Haaretz’e o günleri videolu görüşmeyle anlatan Liu, “Sorgu akşam 9’da başlayıp ertesi gün öğlene kadar sürdü. İçlerinden 5’i bana vurmadı ancak 6. bir adam beni dövüp ‘Organlarını çıkaracağız, sonra da bedeninden geriye kalanları yakacağız’ diye tehdit etti” diyor.

Kampta 2005-2007 arasında 18 ay kaldığını, tutuklanmasının ardından test için hastaneye kaldırıldığını belirten kadın, “Doktora kalp sorunum olduğunu söyledim ama bana kalbimin iyi olduğu cevabını verdi. Kalbimi alıp almayacaklarını sordum. ‘Buna daha üst rütbeli biri karar verecek’ dedi” diye konuşuyor.

Ardından açlık grevine girip 40 kiloya kadar düştüğünü ifade eden Liu, doktorların da organların artık kullanılabilir durumda olmadığına kanaat getirdiğini anlatıyor.

“Hastaneye götürülenler bir daha geri dönmedi”

Hapsedildiği sırada kan testleri, kan basıncı testleri, röntgenler ve EKG’lerden de geçirildiğini söyleyen Liu şöyle devam ediyor:

Bazen bizi hastaneye götürürlerdi. Diğer zamanlarda da kampa tıbbi ekipmanla dolu büyük bir araç gelirdi ve kontroller orada yapılırdı. Bize tüm numaraları verdiler, doktorlar durumumuzu takip edecekti. Doktorlar sadece rakamları biliyordu, isimlerimizi değil. Bazen belirli bir numaranın hastaneye götürülmesini isterlerdi. O insanlar asla geri dönmedi.

Liu iddialarına başka bir önemli kanıt daha olduğunu söylüyor:

İlk tutuklanmam sırasında hastaneye götürülmeden önce parmak izlerimle imzalamam için bana bir form verdiler. Form zaten doldurulmuştu ama üzerindeki ad ve adres bana değil tanımadığım birine aitti. İmzalamak istemedim ama yine de yaptırdılar. Neyi imzaladığımı görmeme izin vermediler ancak benimle tutuklanan diğer kadınlara sorduğumda, içlerinden ölüm cezasına çarptırılan bir kadın bana bunun öldükten sonra organlarımı bağışlamaya istekli olduğumu gösteren bir rıza formu olduğunu söyledi.

Haaretz, sözde “organ bağışçılarının” dosyalarında bu kişilerin aslında kimler olduğuna dair hiçbir bilgiye yer verilmezken isim olarak da “XXX” ifadesinin kullanıldığını aktarıyor.

Onlarca yıllık süreçte Çin’in yükselen siyasi ve ekonomik gücünün yanı sıra, insan hakları ihlalleri ve azınlıklarla rejim karşıtlarına yönelik baskılarına ilişkin raporlar da gündeme geliyor.

Bu süre zarfında, Çinli yetkililer on binlerce Falun Gong uygulayıcısını işkence ve infaza tabi tutmak, bu kişilerden organ toplamak ve organları nakil ihtiyacı olan hastalara satmakla suçlanıyor. Pekin yönetimine, ülkenin kuzeybatısındaki Sincan Uygur Özerk Bölgesi‘nde Uygurlar başta olmak üzere Müslüman azınlıklara yönelik “baskı, etnik temizlik ve hatta soykırım” suçlamaları da yöneltiliyor.

Sayısız tanıklığa göre, en büyüğü 12 milyonu bulan Uygur Müslümanları başta olmak üzere azınlık grupların, haklarına ve özgürlüklerine dair kısıtlamalara maruz kaldığı, çocukların ebeveynlerinden ayrı tutulduğu ve bölgede zorla kürtaj uygulandığı iddia ediliyor. Sincan’daki azınlık gruplarının 1 milyondan fazla üyesinin şu anda zorla çalıştırma, tecavüz ve işkence ithamlarıyla anılan ve Pekin’in “yeniden eğitim kampı” olarak nitelediği merkezlerde olduğuna inanılıyor.

“Çin’in İnsanların organlarını Zonla Çalarak Satma Uygulaması Asla Durmadı,Sadece Bazen Ara Verildi

Haaretz’e göre, birçok uluslararası araştırmacı ve insan hakları aktivisti, Sincan’daki azınlıklara yönelik baskının daha da kötüleştiğini ve bazı mahkumların öldürülüp organlarının toplandığını ileri sürüyor.

Bu konuda dünya çapında çalışmalarıyla tanınan Amerikalı bağımsız araştırmacı Ethan Gutmann, bahsi geçen uygulamanın gerçekleştiğine kesin olarak inanıyor. “Hasat Sincan’ı hiç terk etmedi, sadece tatile çıkmıştı” diyen Gutmann şöyle devam ediyor:

Çin Komünist Partisi (ÇKP) ilk olarak 1994 gibi erken bir tarihte Sincan’ın infaz sahasında idam sırasındaki suçlulardan canlı organ toplanmasını denedi. 1997’ye gelindiğinde, cerrahlar yüksek rütbeli ÇKP kadrosu için Uygur siyasi ve dini mahkumlardan karaciğer ve böbrek alıyordu.

“Cerrahların infazcı olarak kullanılmasıyla yaşanan nakil faaliyetlerindeki patlamadan” bahseden Gutmann, “Bu iş, Falun Gong organlarıyla beslendi. Şimdilerde Çin’in genç ve sağlıklı Falun Gong’u bitiyor gibi görünüyor ve partinin ölüm makinesi de Sincan’a döndü.

Çin’de Organ Nakline Son Verme Uluslararası Koalisyonu’nun (ETAC) ortak kurucusu, Komünizmin Kurbanlarını Anma Vakfı’nda (VOC) Çin araştırmacısı ve 2017 Nobel Barış Ödülü adayı Gutmann şunları ekliyor:

İnfazlar ve organ toplama faaliyetleri düzensiz ya da yerel değil. Çin’in nakil hacmi yılda 60 bin ile 100 bin arasında değişiyor. Pekin’in geniş nakil altyapısını sökmeye hiç niyeti yok. 15 milyonu aşkın Uygur, Kazak, Kırgız ve Hui doku uyumuyla ilgili kan testlerinden geçirildi. 1 milyondan fazlası kamplarda. Yani evet, ÇKP potansiyel olarak çok kârlı bir etnik temizlik politikası yarattı.

2014 tarihli “The Slaughter: Mass Killings, Organ Harvesting, and China’s Secret Solution to Its Dissident Problem” (Kıyım: Toplu Katliamlar, Organ Hasadı ve Çin’in Muhalif Sorununa Gizli Çözümü) kitabının yazarı Gutmann, Sincan’da her yıl en az 25 bin kişinin öldürüldüğüne ve bu kişilerin organlarının alındığına inanıyor.

“Alıcılar Japonlar, Almanlar, hatta Müslümanlar”

Bu organların nakledildiği hastaların çoğunun Çinli olduğunu ancak büyük kâr marjlarının “sağlık turistlerinden” geldiğini belirten Gutmann, listede Japonlar, Güney Koreliler ve Almanların yanı sıra Körfez ülkelerinden Müslümanların olduğunu ileri sürüyor. Araştırmacı, “Teoriye bakılırsa bunun sebebi, domuz eti yemeyen insanlardan alınan organları tercih etmeleri” yorumunda bulunuyor.

Yine VOC araştırmacısı ve Avustralya Devlet Üniversitesi doktora öğrencisi Matthew Robertson da Uygurların Sincan’da toplu hapsedilmesiyle organ nakillerindeki artış arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu savunuyor:

“Gönüllülerden” organ nakillerinin hızla arttığının iddia edildiği son birkaç yılda bir milyondan fazla Uygur gözaltı kamplarında ve hapishanelerde tutuluyor… Uygurların, organ uyumu ve naklinde önkoşul olan organ sağlığını değerlendirmek için gerekli kan testleri ve diğer tıbbi muayenelere tabi tutulduğuna dair raporlar ortaya çıktı. Haklarında idam cezası verilmemiş olanlar da dahil olmak üzere mahkumların bu işte kullanıldığı bir geçmiş var.

Diğer yandan Çin rejiminden şüphelenenler sadece Robertson ve Gutmann değil. Londra’da önde gelen Britanyalı insan hakları savcısı Sir Geoffrey Nice başkanlığındaki uluslararası bir mahkeme geçen yıl Çin’in masum insanlara yönelik zorla organ toplama kampanyasının, dünyanın “işlenmiş en kötü zulümlerinden biri” olarak “insanlığa karşı suç” kapsamına girdiğine dair bir rapor yayımlamıştı.

Uygurlar İçin Kampanyası’nın kurucusu Ruşan Abbas da 2019’da yaptığı bir konuşmada, Çin’in “milyonlarca insanın zorla DNA testinden geçirildiği ve kesilmeye hazırlandığı organ çiftlikleri kurduğunu” ileri sürmüştü.

Kaynak : https://www.indyturk.com/node/281451/d%C3%BCnya/%C3%A7inin-en-gizli-dosyas-uygur-bogesinde-her-yıl-25-bin-kişinin -organlarının-alınıp-satıldığı -iddia-edildifbclid=IwAR3