ÇİN NAZİ KAMPLARINDAKİ UYGUR ANTROPOLOG PROF. DAVUT’U KIZI AKİDE POLAT ANLATIYOR

Akide POLAT

ANNEM PROF. DR. RAHİLE DAVUT

Benim adım Akida Pulat, Prof. Dr. Rahile Davut’un kızıyım. Öncelikle Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi’ne annemin onuruna özel bir sayısı yayımladığı için gönülden teşekkür ederim.

Annemle iletişime geçmek adına harekete geçtiğimden beri annemin iş arkadaşlarından ve farklı ortamlardan çeşitli destekler aldım, hepsi benim için çok değerli. Hepinize anneme verdiğiniz değer için teşekkür ederim. Annemi kısaca tanıtacağım ve bir evladın asla maruz kalmaması gereken bu üzücü durum hakkında neler hissettiğimi oldukça açık bir şekilde
açıkladığım farklı yayınların bilgisini vereceğim.
Annemin adı Rahile Davut (热 依 拉 · 达 吾 提). Kendisi 20 Mayıs 1966’da doğdu. Xinjiang
Üniversitesinde profesör olarak çalıştı. Doktora derecesini Pekin Normal Üniversitesinden aldı ve ABD-Pennsylvania Üniversitesi, Indiana Üniversitesi, Washington Üniversitesi ve Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesi gibi kurumlarda misafir akademisyen olarak görev aldı.

Çin Kültür Bakanlığından birçok ödül alan annem, aynı zamanda Xinjiang Üniversitesi Folklor enstitüsünün kurucusudur.
Annem 12 Aralık 2017’de aniden ortadan kayboldu. Şimdiye kadar ondan hiçbir haber alamadım ve onunla konuşamadım.

Henüz resmî bir açıklama olmasa da daha sonra tutuklandığını anladım.
Onunla son görüşmem Wechat isimli uygulama üzerinden Pekin’e gitmesi gerektiğini söylediğinde oldu. Daha sonra kendisinden haber alamayınca orada tutuklandığını anladım. Bu tutukluluğun kısa süreceğini ve kendisinin serbest bırakılacağını sanıyordum ancak kendisi hâlen
kayıp hâlde.

Bu yüzden farklı basın kuruluşlarında konuyu dile getirmeye başladım.
Şu adreslerde bu konuyla ilgili açıklamaları görebilirsiniz:
The New York Times :https://www.nytimes.com/2019/08/19/opinion/uighurs-china-camps.html
World Magazine:https://world.wng.org/2020/07/a_cultural_genocide_before_our_eyes
Annemden haber alamadığım günler uzadıkça sabrımı kaybetmeye başladım.

2019 yılının Ağustos ayından itibaren annemin durumu hakkında medyaya konuşmaya ve onun serbest bırakılması için kampanya yürütmeye karar verdim. Anneme bir şey olacağı korkusuyla konuşmuyordum ve sessizdim. Ancak artık anneme bir şey olacağı için korkuyorum ve konuşuyorum. Ülkemde şeffaflık olmadığı için annemin sonsuza kadar tutuklu kalmasından korkuyorum ve onun hangi şartlarda olduğunu dahi bilmiyorum. Ona kötü bir şey olursa kendimi asla affetmeyeceğim.
Annemin doğum günü için yazdığım mektuptan burada da bahsetmek istiyorum.

Bu yazının aslı Rahile Davut’un kızı Akida Pulat tarafından İngilizce olarak gönderilmiştir. Dergimizin metin editörleri
tarafından Türkçeleştirilmiştir.

“Sevgili anne,
Bugün 20 Mayıs 2020. Senin 54. doğum günün. Aileni sıcaklığınla sarmadığın üçüncü doğum günü. Kendimi hep kafam karışık ve öfkeli hissediyorum. Herkesin bazı zorluklar yaşayabileceğini biliyorum ama barış zamanında, tüm zamanınızı araştırmanıza ayırıp hiçbir suç işlemeden hiçbir sebep göstermeden tutuklanmak son derece haksızlık. Çin hükümetinin bir şekilde milyonlarca masum insanı alıkoymanın bugün ve bu çağda saçma bir şey olduğunu anlaması umuduyla serbest kalmanızı çaresizce bekledikten sonra, şimdi hükümetin ve otoritenin çıldırdığını fark etmeye başladım. Çin hükümetinin masum Uygurları bir tehlike olarak gördüğünü ve onların özgürlüklerini tehlikeye attığını görüyorum.
Her gün, sizin ve diğer masum Uygurların karşı karşıya kaldığı belirsiz kader düşüncesiyle kahroluyorum. Anne, sen her zaman çevrendeki insanlara ilham veriyorsun ve birçok Uygur kadını için bir idolsün. Bilgiye olan tutkunu, iyi bir akademisyen olma kararlılığını ve doktoranı bitirmek için araştırmalarına ne kadar çaba harcadığını hatırlıyorum. Öğrencilerinden senden çok şey öğrendiklerini anlatan ve çalışmalarında
daha ileri gitmek için ilham aldıklarını belirten birçok harika hikâyeler duydum.
Akademi, araştırmaların ve ailenle çok meşguldün ve siyasi meseleleri düşünmek için hiç zamanın dahi olmadı. Tüm zamanını iyi bir anne, iyi bir eş ve iyi bir kız olmaya adadınız.
Gelecekte çok yoğun çalışırsam çocuklarıma bakmama yardım edeceğini söyledin. Bana defalarca ihtiyatlı olmam ve siyasetten uzak durmam gerektiğini söyledin, çünkü özellikle bir Uygur için herhangi bir siyasi tartışmaya dâhil olmanın riski olduğunu biliyordun. Her zaman Çin hükümetinin kurallarına uydun ve herkese yasalara saygılı vatandaşlar olması gerektiğini söyledin. Pek çok insan, “Annen güçlü bir kadın. Zorluklara katlanabilir.” diyor ama kendim rahatlatamıyorum. Sen insansın. İnsanların özgürlüğe, aile ve arkadaşlarının sıcaklığına
ve eve ihtiyacı vardır. Ne kadar güçlü olursan ol, her geçen gün özgürlük ve umut kaybı seni de zayıflatacaktır. Özellikle de bu salgın sırasında. Ya bu pandemi bağışıklık sisteminizi düşürürse ve bu virüs yanlışlıkla yaşadığınız yerde bulunursa! Bunu düşünemiyorum bile. Bu yüzden risk almam gerekiyor. Bir an önce oradan çıktığını görmem gerek.
Doğum günün kutlu olsun sevgili annem. Her gün benim için endişelendiğini biliyorum ama kendime daha iyi bakmayı öğreniyorum. Annemin serbest kalması için savaşmaya devam etmek için enerjik ve sağlıklı olmam gerektiğini söylüyorum kendime. Bana her zaman iyi bir insan olmamı söyledin ve bunu asla unutmadım.
Mutlu yıllar Anneciğim, Seni çok seviyorum.

Lütfen güvende ve zihinsel olarak güçlü kal. Bir sonraki doğum günün için güzel hediyeler göndermek istiyorum. Hayatımda olan her güzel şeyi seninle paylaşmak istiyorum. Tanrı’ya güveniyorum ve o gün gelecek. Bu
mektubun sonunda, yakın zamanda okuduğum bir alıntıyı seninle paylaşmak istiyorum.+
“Umut olan yerde hayat vardır. Bizi taze cesaretle doldurur ve yeniden güçlü kılar.”
Seni seviyorum ve özledim.”

Annemle çok yakın bir ilişkim vardı. Benim için lezzetli yemekler pişirirdi, hayalimin peşinden gitmem için beni cesaretlendirdi ve hedefimin en iyi destekçisiydi. Kendisi kaybolmadan önce WeChat uygulaması üzerinden onunla her gün konuşurdum. Onunla artık konuşamayacağımı
hayal bile edemezdim.
Darren Byer ile bu konuda röportaj yaptım ve burada trajedimle ilgili deneyimlerimi paylaştım.
Bu röportaja şu adresten ulaşabilirsiniz:https://livingotherwise.com/2020/05/08/heaviness-in-the-stomach-a-uyghur-daughter-alone-in-america-on-her-birthday-during-a-pandemic/

Annemin nerede olduğu konusunda yeni bir gelişme ya da bilgi yok. Kendisi hâlen gözaltında tutulmaktadır.
Çok yakın bir zamanda kendimi annem, Rahile Davut’un kollarında görmek en büyük hayalim. Umarım bu hayalim gerçekleşir.