VAROLUŞ (DOĞU TÜRKİSTAN)

Hüseyin KARYAĞDI

Yüzyıllardır verilen onur mücadelesinin son kahramanları katil Çin in mezalimi altında.

Sahi çok mu uzak özgürlük?

Yakın dahi olsa, kardeşlerinin desteğinden uzak…

Yüzlerce ayaklanma, onlarca devlet kurma çabası.

Sonrası katliamlar işkenceler. Hem de öyle böyle değil. İnsanım diye geçinen mahluk bile bakmaya dayanamaz. Din üzerine bahaneler, millet üzerine bahaneler.

Haklı dava uğruna bu yolda uçmağa varanlara bin selam olsun.

Çin-Rusya arasında kalmış soydaşlarından en ufak desteği görmeyen Doğu Türkistanlılar, birilerinin unuttuğu, hayal zannettiği, Turan sevdası ile kurmaya çalıştığı devletlerinde gün yüzü görmeye çalışıyor…

Bizim ahkam erbabları da bol keseden sallıyor… Şurada katliam var burada işkence var… Eee var; dünya biliyor. Peki sen ne yapıyorsun? Bir kuruş destek verme, kulakların sağır, gözlerin kör olsun. Sonra vatan, millet, soy yalanları…

Şu ülkede Suriyeli kaçkınlara verilen değerin onda biri Doğu Türkistanlı kardeşlerime verilse, tabaklarında domuz eti gözlerinde kan olmazdı. Balalar boy verir, hatunlar soy verirdi. En mahremine girer miydi şeytan bozması yaratıklar?

Beyim!

Uzaktan sevilmiyor vatan…

Senin şov yapacağın malzeme hiç değil…

Desteğin yoksa gölge etme. Sınır kapılarından elini kolunu sallayan giriyor içeriye. Konu Doğu Türkistanlı kardeşlerime gelince; dur giremezsin!

Sebep ?

Sen Türksün! Ben alırsam seni, Çin ne der bize? Biz sizi ölüme teslim ederiz. Nasıl olsa sizin üzerinizden para kazanamayız, siyasetin orospu kaldırımlarına malzeme de olmazsınız. Ne işiniz var ki Türkiye’de?

Vah ki ne vah gardaşım…

Zincirler altında Osman Batur geldi aklıma… Bastığın toprak kurban olsun sana… Çinli yamyamları titreten Bozkurt bakışlı Turan sevdalı yiğit…

Yüzlerce ayaklanma olmuş. O kadar can toprağa hayat vermiş; yüce sevdalarından bir dirhem geri gitmemişler. İşte bu sevda, ırkımın yiğit erlerine mahsus. Eli tesbihli, güneş gözlüklü abiler boş meydanlarda kartondan gemiler yüzdürmeye devam etsinler… Bu dava üzerinden nemalanmaya çalışan, iş tutan yavşaklar da, parmakları yetmez boğazlarına kadar girsinler bal kavanozlarına…

Suriye sınırı yol geçen hanı olmuş. Selam veren geçiyor.

Ama zaman, 82 Doğu Türkistanlı soydaşımın Hatay’da sonlarını beklediği bir zaman…

Sebep?

Vatan haini değiller, soydaşlarına ihanet etmezler.

Bunları bir yerlerden araştırmaya lüzum yok. Bitmez kardeşlerimin çektiği işkenceler çileler… Çin’e gitme, uzakta arama. Daha âlâsı, hava limanlarının dış hatlar kısmında fazlası ile var. Kaçmış zulümden, dayanmış kapına, aman demiş sana. Umrunda değil ki bazılarının!

Hemen iade Çin’e!

Ayıp beyim…

Günah beyim…

İnsaf beyim, Allah aşkına insaf…

Arakan’a, Filistin’e, adını dahi bilmediğin mahalle büyüklüğünde Afrika ülkelerine TIR konvoylarıyla giden yardımların arkasında boy boy resim veren din tüccarları, coğrafya dersinde de mi göstermediler size Doğu Türkistan’ı?

Bilmeyenler bir atlas bulup bi’ zahmet baksınlar. Nerededir bu vatan parçası, soydaşlar ne alemdedir? Peşin söyleyeyim oradan nemalanamaz, bir fayda göremezsiniz insanlıktan başka…

Sizin dininiz, imanınız, Allah’ınız para ya; o açıdan… Bilin istedim…

Suriye’de bir toplu mezar bulundu. 112 ceset çıkarıldı; hepsi erkek. Bunlar ne Araptı ne de soyu sopu belli olmayan yaratıklardı. Onlar eşlerinin, çocuklarının yanından alınıp katledilen Doğu Türkistanlı kardeşlerimdi.

Kimi IŞİD vurdu dedi, kimi Kürt, kimi Peşmerge, kimi de bilmem ne soysuz.

Kaçınız merak etti bunu? Ya da haberin var mı isimin başında yada sonunda Göktürkçe TÜRK yazan kardeşim?

Peki senin haberin var mı din tüccarı insan?

Ya da şöyle sorayım…

Umurunda oldu mu?

Haberin bile yok değil mi?

Sana ne ki zaten? Ne ilgilendirir ki seni?

Neredesiniz demokrasi savunucuları, insan hakları bilmem ne zamazingoları?

Karanlık sokağın sümüklü oğlanları gibi ışığa koşmaya devam edin siz. Belki bir delik bulursunuz…

Uzaktan uzağa severiz mantığı ile yardım ettiğini zanneden canlı; kandırma kendini. Meydanlarda boğazın yırtılana kadar bağırma artık. Desteğin yok, zararın hiç olmasın.

Arkanızdayız; yanınızdayız falan…

Destek nerede beyim; hani nerede yardımlar?

Ben ölüyorum beyim. Sebebim uzaktan izleyen sizlersiniz. Hiç mi yürek yok Yüce Türk ırkının son büyük devletini yönetenlerde?

Son sözüm sana…

Nasıl geldin o makama bilmem, kırmızı çizgileri olan adam.

Senin bildiğini zannettiğin bilgiler, kağıt üzerinde yazıyor zaten. Koltuğunda kestiğin ahkam, bizim mahalleye uğramıyor bilesin.

Sen bu yazıyı okurken, soydaşlarım katlediliyor, tecavüze uğruyor, işkencelere maruz kalıyor.

Sahi senin hiç çocuğun öldü mü?

Sen ne yapıyorsun çayımın şekeri, kotumun rengi?

Bak unutuyordum az daha… Bilmem nerede, kaç kişi takip ediyor beni, kaç beğeni geldi? Büyük(!) mesele… Sizin öncelikleriniz, sizin dertleriniz daha büyük. Kusura bakmayın…

Selam olsun bu kutlu dava uğruna toprağa düşen beylere, hanımlara, Turan kokan evlatlara. İşkenceyi onur sayan, kan kusup kızılcık şerbeti içen, onurlu soydaşlarım, inandığınız davanızda zafere ulaşmanız umudu ile…

Bir sabah uyanır Bozkurt yürekli yiğitler.Ve gözleri açılır Turan coğrafyasına…

Ölüyorum beyim ölüyorum… Sessiz çığlıklarım, yırtıyor kendi kulak zarımı…

Sen duyma….

Tanrı Türk’ü Korusun!

Türk Irkı Sağ Olsun!

NOT :  Bu yazı  Sayın Hüseyin Karyağdı’nın  kendi kişisel sosyal medya hesabından alınmıştır.Kendisine teşekkür ederiz.   

Etiketler: Çin » Dünya » Edebiyat » Genel » Görüş Yorum » kÖŞE YAZARLARI » Makale Analiz » Röportajlar » Siyaset