ÇİN’İN AFRİKA’DAKİ MODERN KOLONYALİZM VE SÖMÜRGECİLİĞİ

Komünist Çin,son yıllardaki atılımları ile Afrika’da modern  Han Kolanyalızmı ile  Çin sömürgeçiliğinin temellerini atmış bulunuyor. Çin, yüz yıllar boyu acımasızca sömürdüğü ve bilinçli olarak fakir ve geri bıraktığı Batılı emperyalist ve Sömürgeci güçlerin  yerini 21.yüzyılda  Afrika’da kapmak istiyor.  Çin, Avrupalı emperyalist ve sömürgecilerden daha beter, acımasız ve insafsızca günlük kazancı bir doları dahi bulmayan fakir ve aç Afrika insanının kazancını ele geçirmeye  çalışıyor ve onların ekmeğine göz dikiyor.  Çin,  modern Çin kolonyalizmi ile sömürgeciliğini   Doğu Türkistan,Tibet ve Güney Moğolistan ve diğer Çin sömürgesi ülkelerdeki  gibi Afrika’da da kurmak ve Afrika  halkını de de onlar  gibi köleleştirmek ve daha sonra soykırım yaparak tamamen yok etmek istiyor.

ÖZETLERSEK  ; ÇİN’İN YEDİ BAŞLI EJDERHASI GÜNÜMÜZDE AFRİKA ASLANI  İLE   ÇİTASINI YUTMAYI HEDEFLİYOR.

Yücel TANAY

Çin,Afrika’da Batı sömürgeciliği tarafından yüzyıllarca sömürülen,köleleştirilen mazlum Afrika ülkelerinin yanında mı? yoksa yeni sömürgecilik peşinde mi? veriler Çinin Afrika’da yeni sömürgecilik peşinde olduğunu gösteriyor.
Çin Ejderhası tam anlamıyla yatırımcıları, tüccarları, kreditörleri, inşaatçıları, müteahhitleri, işçileri ve kim bilir başka neleri ile Afrika’yı işgal etmiş durumda. Bunun süslü adı kazan-kazan iş birliği. Bu “iş birliği” Afrika’yı hammadde kaynağı ve ucuz Çin ürünleri için pazar olarak Çin’e açmış durumda. Bu Çin’in yeni sömürgeciliğidir.

Afrika, Çin’in hammadde kaynağı ve ucuz Çin ürünleri için Pazar haline geldi. Çin ve Afrika 22 Afrika ülkesinde 29 Konfüçyüs Enstitüsü veya Sınıfları kurmuştur. 20 çift önde gelen Çin ve Afrika üniversitesi, Yüksek Eğitimde Çin ve Afrika Enstitüleri İş Birliği Planı 20 + 20 altında ortak bir çalışma içine girmişlerdir.” “Konfüçyüs Enstitüsü” Çin’in yabancı propaganda silahıdır.

980 yılında Çin’in Afrika’daki toplam yatırımı yaklaşık 1 milyar dolardı ve 20 yıl sonra bu rakam sadece 10 milyar dolara yükseldi. 2015 yılında, Çin’in Afrikalı devletlerle ticareti 10 kat artarak 200 milyar dolara yükseldi. Çin 2020 yılında bunu 400 milyar dolara yükseltmeyi hedeflemektedir. Çin Afrika’dan ham petrol, mineral ve tarımsal ürünler almaktadır. Çin Afrika’nın ana ihracat pazarı, ithalat kaynağıdır.
2000 ve 2014 yılları arasında Çin hükümeti Afrika hükümetlerine ve devlet işletmelerine 86,3 milyar dolar değerinde borç verdi.

Çin’in Afrikadaki Yeni Sömürgeciliğine İsyanlar
Zambiyalı madenciler bir protesto sırasında Çinli işçilere saldırmıştır. Çinliler tarafından işletilen Etiyopya’daki bir petrol sahasında düzinelerce Çinli işçi öldürülmüştür. Human Rights Watch’a göre, misilleme olarak T-TPLF Etiyopya’nın Ogaden bölgesinde “kasıtlı olarak birçok kez sivillere saldırmış” ve “kırsal toplulukları zorla yerlerinden etmiş, köylülere birkaç gün içinde evlerini terketmelerini emrederek aksi halde evlerinin yanmasına ve eşyalarının tahrip edilmesine tanıklık edeceklerini ve ölüm riski altında bulunduklarını,” söylemişlerdir.
Madagaskar’da, daha iyi ücret ve sabit sözleşmeler talep eden yaklaşık 1300 mevsimlik işçi Çinlilere ait bir şeker fabrikasını yakmış ve yağmalamıştır.
Kenya’da “demiryolu işçileri ücretlerin günde 5 Dolara yükseltilmesi için Çinli işverenlerine karşı bir dizi protesto düzenlemiştir.”
2017 Nisanında Ugandalılar “başkent Kampala caddelerini doldurarak bölgedeki Çinli satıcıların şehirdeki ekonomik faaliyetleri durma noktasına getirdiklerini ve haksız rekabet yaptıkları gerekçesiyle protestolarda bulunmuşlardır.”
2017 Ocağında bir Namibya gazetesi Çin yeni sömürgeciliğine karşı yükselen duyarlılığı ifade etmek için birinci sayfasında Namibya bayrağını yiyip yutan altın bir ejderha illüstrasyonunu kullanmıştır. Sosyal medyadaki yorumlar ürpertici idi. Namibya’daki Çinliler “vergi kaçakçılığı, para aklama ve vahşi yaşamı tehlikeye atacak şekilde izinsiz avlanmak dahil bir dizi skandala” karışmakla suçlanmıştı ve onların “varlığı büyük oranda tüketici görülüyordu: uranyumu, keresteyi, gergedan boynuzlarını ve kârları ülke dışına çıkartıyorlar ve halkın bundan hiçbir çıkarı olmuyor.”

Çin’in yeni sömgürgeci stratejisi: Afrika’ya yeni bir İpek Yolu.
Çin Orta Asya’daki “İpek Yolu Ekonomi Kuşağı” stratejisini Afrika’da “yol ve kuşak (deniz ve kara) olarak sürdürmeyi amaçlamaktadır. Bu stratejinin iki bileşeni bulunmaktadır: 1) Karayolu altyapısının bütün Afrika’da geliştirilmesi ve 2) deniz yollarının Hint ve Atlantik Okyanusları üzerinden genişletilmesi (Çin ürünlerini Doğu, Güney ve Batı Afrika’ya ulaştırarak). Örneğin, Çin 3,2 milyar dolarlık Kenya demiryolları ile er geç Uganda, Ruanda, Güney Sudan ve Etiyopya’yı birbirine bağlamayı ve Kenya’yı Doğu Afrika demiryolları ağının merkezine oturtmayı planlamaktadır. Sonuç olarak Çin kendi ekonomisi etrafında dönen uydu devletler yaratmayı amaçlamaktadır. Bunlar Çin yeni sömürgeciliğinin Afrika’daki üç dayanağıdır.
Tarihe bakarsak Avrupa sömürgeciliği 19. Yüzyılda demiryollarını kullanarak “Afrika’daki ekonomik coğrafyayı demiryolları hatları etrafında organize ederek ve elmas madenlerini ve diğer hammadde kaynaklarını limanlara bağlayarak yeniden biçimlendirmişti.” Çin’in bugün sözde altyapı projeleri ile Afrika’da yaptığı Avrupa türü sömürgeciliğin 21. Yüzyıla uyarlanmış daha kibar ve yumuşak biçimidir. Önemli bir farkı Çin yeni sömürgeciliğinin demiryolları aracılığıyla Afrika’yı çözmek istemesi (Avrupa’nın Afrika düğümünün tersine) ve böylece Afrika’nın geniş hammadde kaynaklarına özgür ve katmerli bir şekilde girebilmeyi amaçlamasıdır.
İşte ; Çin’in  modern Yüzyılımızda  Afrika’da Uygulamak istediği yeni kolonyalist  ve Sömürgecilik Siyaseti   !