ÇİN VE DOĞU TÜRKİSTAN

Ahmet YENİLMEZ

Tarih 19 Aralık 2014, olgunluk dönemimin zirvesine bir kalmış, artık yarım asırlık insan olarak anılacağım günlerin başlangıcı için son gün! Bir gün sonrası 20 Aralık doğum günüm!
2014’ün Aralık ayının ilk günlerinde Tayland’dan haberler gelmeye başlamıştı! Doğu Türkistan’dan, Çin zulmünden kaçan “Kardaşlarımız” Tayland cezaevlerinde tutuluyor. Gelen haberlerden öğrendiğimiz kadarıyla durum öylesine vahim bir hal almıştı ki, kadın, çocuk demeden ağır şartlar altında tutulan insanların derileri dökülmeye başlamış haldeydiler!
Hadi bakalım, ömrünü 19 Aralık 2014’e kadar ‘’Esir Türklere Hürriyet’’ sloganı atarak geçirmiş, ilk yönetmenliğini yaptığı tiyatro oyunu Sayın Remzi Özçelik’in ‘’Bekleyenler’’ (Bulgar zulmüne uğrayan kardaşlarımızı konu alan tiyatro oyunu) olmuş bendeniz karar aldı, ver elini Kazakistan üzerinden Tayland!
Nasıl bir haleti ruhiye içindeyim ki, Tayland’a üzerimde parka, ayağımda bot yola çıktım! Kazakistan buz tutmuş, ancak Bangkok Havalimanı’na indim ki hava sıcaklığı neredeyse elli derece! Üstüne üstlük dönemin Çin Başbakanı da Bangkok’ta! Fırsat bu fırsat deyip illegal yollarla kardaşlarımızın tutulduğu cezaevine gidip cep telefonu ile https://www.youtube.com/watch?v=MXtCcjxcQAQ ve https://www.youtube.com/watch?v=9B7tPNlZKVY yayına başladım!
Bu yazıyı yazdığım dakikalar itibarıyla bu görüntülerin tıklanma sayısı birinin dört yüz küsur, diğerinin de 17 bin!
Döndüğümde dönemin İçişleri Bakanımız Sayın Efkan Ala Bey’e, üç saati aşkın sürede tespitlerimi aktarmaya çalıştım.
Tespitim şuydu; Çin, radikal saydığı, aslında insanlık dışı zulmün doğurduğu insanların, kendi içerisinden çıkışına göz yumuyor, çünkü bu insanlar Ortadoğu’da terör örgütlerinin kucağına yollanıyordu! Bir yandan kendisine tehdit olan insanlardan kurtuluyor bir yandan da bu insanları uluslararası çıkarlarına fayda sağlayacak koz olarak kullanıyordu! Diğer tarafta da, bu sevkiyattan zengin olan insan ve silah tüccarları!
Tayland dönüşümde ülkemizde bulunan Doğu Türkistanlı kardaşlarımızın dernek temsilcileriyle görüştüm hatta birçok toplantılarına da katıldım. Artık Doğu Türkistan davasında yeni bir dil ve üslup değişikliğine ihtiyaç duyulduğunu dillendirdim. Bilgi çağında birçok fırsatlar olduğunu bu fırsatlardan da faydalanarak dini, dili, ırkı ne olursa olsun insanlığın ortak vicdanına seslenmek zaruretinin olduğunu anlatmaya çalıştım. Çin’de yaşananların, vergi verdiği vatandaşlık bağıyla bağlı olduğu devletinden, en vasat insan hakkı olan, doğuştan elde ettiği hakları alamayan insanların olduğunun anlatılması gerektiğini, Doğu Türkistanlı kardaşlarımızın kendi devletinden eşit vatandaşlık hakkı istediklerinin anlatılması gerektiğini ifade ettim! Ancak bu söylemlerimden en çok, aradaki insan tüccarları rahatsız oldu, çünkü insan başına binlerce dolar kazançları var!
Dışişleri Bakanımız Sayın Mevlüt Çavuşoğlu Bey’in son Çin ziyaretinde alınan karar, ‘’Türkiye Cumhuriyeti Devleti ülkesinde Çin Devleti aleyhine hiçbir faaliyete izin vermeyecek’’!
Sanmıyorum ki, bu alınan karar, Çin’de Doğu Türkistanlı kardaşlarımızın insanlık sorunu yaşamadıkları anlamına gelmektedir!
Ne bugünkü Türkiye Cumhuriyeti Devletinin yöneticileri, ne de çok yakinen tanıdığım, nerede bir kardaşı varsa yüreği bir başka çarpan Dışişleri Bakanımız Sayın Mevlüt Çavuşoğlu böyle bir şeye müsaade ederler!
Tam aksine, Doğu Türkistan’ın dolayısıyla Uygur kardaşlarımızın haklı davalarını anlatabilmeleri için çok büyük imkân sağlayacaktır!
Korkum odur ki, Çin ile aramızda başka şeylerin konuşulup hayata geçirildiği bugünlerde ortalığı karıştırmak isteyen iç ve dış provokasyon yapacak provokatörler olacaktır! Bu oyuna gelinmemeli bu hassas dönemde hem devletimiz hem de son zamanlarda çok fazla ölü veren Doğu Türkistanlı kardaşlarımız, zora sokulmamalı!
Kısacası Doğu Türkistan davası, aklı selim, çağı iyi okuyan, donanımlı insanların eline verilmeli, o insanlar tarafından dillendirilmelidir!

Kaynak :  http://www.gunes.com/yazarlar/ahmet-yenilmez/cin-ve-dogu-turkistan-809058